Ik studeer deze zomer af als vakspecialist Playfullness aan The School of Play van Xandra van Hooff.
Een bijzondere opleiding met heel veel oefeningen die ik in mijn koffer meeneem om mensen op een speelse manier inzichten mee te geven en met heel veel theoretische kaders en modellen als basis. Xandra schotelt je haar schier oneindige kennis en literatuur voor over dit onderwerp waar je nooit over uitgeleerd en uitgelezen raakt. Een aanrader voor wie op een zowel praktische als theoretische manier meer wil weten over de werking van ons zenuwstelsel, de kracht van vermilderen en serieus te nemen speelsheid. Jee, wat is er veel te weten over dit onderwerp!
Ik ga mijn ervaringen tot zover doorgeven in workshops en korte trainingen rondom speelruimte zoeken en ga me daarbij vooral richten op leidinggevenden. Omdat ik zelf leiding heb gegeven, omdat ik toen zo'n workshop heel fijn had gevonden, omdat ik denk dat er veel mensen van kunnen profiteren als er meer lachend leiderschap wordt beleefd en getoond. En omdat ik uit ervaring weet dat maskers bij een leidinggevende functie kunnen horen maar niet helpend zijn. Misschien ga ik me aansluiten bij een (grotere) partij die zich bezig houdt met persoonlijk leiderschap, maar misschien ook niet. Ik wil in ieder geval geen concessies doen aan de manier waarop ik deze kennis in de wereld wil gaan zetten, dus het moet van twee kanten aanvullend zijn. En zo smurf mogelijk uiteraard.
Over smurf gesproken. Ik loop ook nog met het idee om een theaterprogramma te maken, deels op basis van improvisatie over dit onderwerp. Iets met grote smurf die zijn medesmurfen lachend op sleeptouw neemt en die door dicht bij zichzelf te blijven de smurfjes dichter zichzelf laat komen. En een spelshow over the masked leader die met een knipoog naar het RTL programma authentieke leiders zoekt en vindt. Wordt vervolgd!
Het was een leerzame opleiding, waarbij ik mezelf ook beter heb leren kennen. Ik ging van introvert naar sensitief en van voldoen aan verwachtingen naar opkomen voor mezelf. Ben ik dan wezenlijk veranderd? Nee, dat denk ik niet, maar ik ben wel vermilderd en nog veel rustiger als ik in een spannende situatie op mijn werk beland. Alsof alles er mag zijn en het altijd goed komt, ook als het niet goed komt. Die staat van zijn bereik je niet zomaar, het zal niet vanzelf gaan om dit ook weer door te geven, maar het is mooi om te merken dat het met de nodige herhaling en oefening zo werkt. Dat gun ik anderen ook.
Over gunnen gesproken, in de opleiding gaven we als deelnemers regelmatig kaartjes met complimentjes, inzichten, elfjes, gedachten of kwaliteiten. Ik lees ze vandaag nog even door en wat een feest is dat. Meer dan 200 stuks heb ik door het jaar heen mogen ontvangen. Ik moet ze nog selecteren, maar hier alvast wat cadeautjes die ik mocht uitpakken:
"Jij biedt inzichten en uitzichten"
"uitzicht-veredelaar"
"betrokken, volgend en voedend"
"mixer - brengt lucht in serieuze zaken"
Ik hoop nu ik dit zo opschrijf dat mijn medecursisten ook een aantal van dit soort fijne kaartjes hebben nagelezen, en dat ik daar dan ook een wezenlijke bijdrage in geleverd heb. Je gaat ervan stralen kan ik je zeggen.
Wat me meteen brengt bij een andere wens, hoe mooi zou het zijn als we als samenleving eens wat vaker ongevraagd een bak liefde over elkaar uitstorten.
